Birgün geleceğiz..!

Sılayı özledik hemde ne özlem
Portakal çiçeğini unuttuk giiti
Sıcaklar başlar, çöker keskin nem
...İçimizi böylece avuttuk gitti.

Alim diyorsun ki herşey değişti
Ocaklarda az mı narsuyu pişti
Akçay’lı dolandı, burnuna düştü
Özümüzü kendimiz kuruttuk gitti.

Yaylaya gidenler, oturur yatar
Kebabın kokusu Akçay’ı tutar
Sümbül’ler açardı, menekşe kokar
Kekiğin soyunu batırdık gitti.

Leylekler erken mi göçe başladı
Gurbetin ağıdı yürek haşladı
Cubbalak’lar bizleri mi boşladı
Sığırcığı yuvasız bıraktık gitti.

Bahçenin yerinde kalmadı sürek
İçimiz titriyor da, heyacan gerek
Miras pay edildi, kaldı bir evlek
Yabana satılanı unuttuk gitti.

Göden’im diyor ki kısmet hangi gün
Döneyim demekle, olmuyor düğün
Yüreğe çarpıntı, hasret bin öğün
Böylece ömürü harcadık gitti.

Mehmet Göden, Mayıs 2012.