- Hem kirpikleri siyah, hem ölüm yitti artık
Hem öldü GECEM GÖZLÜM, hem gecem bitti artık -


Yağmurlu bir gecenin karanlığına sinmiş
Ve son yağmur damlası
Ağlarken için için,
Kirpiklerime inmiş
Yitik bir ağıttın sen.

Ağlasam düşecektin;
Sustum, tutunuyorsun.

Ellerin soğuk, neden?
Üşüyor gözyaşlarım.

Sahi, yaz ortasında beyazları giyinmiş
Yorgun kardelenleri
Ne çok sevdiğimizi
Unuttun mu gerçekten?

Unuttuysan hatırla,
Hatırla gecem gözlüm.
Gittiğin günden beri duyduğum tek türkünün
Hem “Elif”e hem “Mim”e
Küsmüş “Lâm” oluşunu.

Bitti demiştin hani, biten benmişim gibi.
Küskün aşklar kentinin
En çıkmaz sokağını,
İsminin gölgesiyle
Süslüyorken yıldızlar.

Konuşsam susacaktın;
Sustum, konuşmuyorsun.

Bakışın soğuk, neden?
Üşüyor gözyaşlarım.

Sahi, ne bu kırgınlık; giden benmişim gibi?
Aydınlık sokakları
Karartan gidişini
Unuttun mu gerçekten?

Unuttuysan hatırla,
Hatırla gecem gözlüm.
Ardına hiç bakmadan çekip gittiğin günün
Yağmura hasret kalmış
Kerbelâ’m oluşunu.

Hatırla, olur dedim; olmazı yok sayarak.
Oysa kırgın rüyalar
Ağlarken için için
Düşlerimi yazdığım
Küskün bir kağıttın sen.

Baksam ağlayacaktın;
Bakmadım, ağlıyorsun.

Gidişin soğuk, neden?
Üşüyor gözyaşlarım.

Sahi, bakışlarını sevdamla kutsayarak
Gördüğün her hayali
Hakîkat sanışımı
Unuttun mu gerçekten?

Unuttuysan hatırla,
Hatırla gecem gözlüm.
Önsözünü yazarken yarım kalmış öykünün
Ağaçlara verilmiş
Bir selam oluşunu.

Unuttuysan hatırla,
Hatırla gecem gözlüm.
“Katli vacip” hükmüyle emrettiğin sürgünün
Terkedilmiş bir aşkı
İstilam oluşunu.


15.01.2008

Beylikdüzü

-Yağmur geliyor yine, yıldızları sıkı tut...-