36
Yorum
47
Beğeni
4,9
Puan
3133
Okunma

his efsunlu bir dokunaçta üreme sevdasındayken
ruhumun aynasına aksediyor kem vuruşu
içimdekiler kırılıncaya dek
acıları çoğaltıyor çatlatırcasına
kopuvermek tüm duygulardan minik serçe parmakların da
kökümüzü kazıyan bir sadistlik doğuyor avuçlarıma
ne dersin
kadere karşı bir yol mu var sanki
avuç içlerimin çizgisi kaşındıkça ağlıyor gözlerim
hayal meyal hatırlıyorum maziyi hep
gözümde fer kalmayana dek
düşerken içine
seçesin diye tüm renklerle boyuyorum gözlerimin ışıltısını
ömür süzgecinde beraberce akalım diye
koydukça hiç dolmuyor ki
havsalamın en derin yerinde ince mi ince
bir kıpırtı var
sökülüp atsan atılmıyor tekilleşmiş duygular
kazıdıkça bir zerren takılıyor tümden yüreğime
kaypak ruhlara nasihat de kar etmiyor
aşınmış düzlem de sular birikip kalıyor
bozuyor has olanı
dikiş tutmuyor zedelenmiş sevgiler
yandıkça
bilinmezler odun taşıyor tüm bağlantımıza
alakasız işler şubesi gibi her kötülüğe buluyorlar
nisan yağmurları aldatıyor benliğimizi
kötülüğün aldatıcı görkeminde oynayıp da duruyor
münasebetleri şeytanca
dön derken dilim
hemen yürekte başlıyor katmerli isyanlar
dost ve akrabasız kalıveriyorum ortada
ve kopuveriyorum duygulardan hissiz ortamlardan
sevgi güven emek vefa dostluk geliveriyor hemen aklıma
altında kaldığımızı bilmeden
yine de ders almadık alamadık biz nedense
tüm ipleri söküp atarken yüreğin bağından
bizim çizdiğimiz resmimiz de
ikinci bir şans gülmüyor baş ucumuzda
kimdi acaba kârlı olan
Hakk’ın keskin kılıcımı
iblisin kahpe kurşunu mu?
(11.02.2014) AZAP…
5.0
98% (42)
2.0
2% (1)