Kırmızının hakim olduğu tutkunun kol gezdiği çok canlı ve etkili bir şiir. Kızıl saçlar, kan rengi dudaklar ve ölüme sürükleyen al bir şal. Aşkın içine ölümüne sürüklenirken, yaşamın kollarında hiç olmadığı kadar mutlu olmuş. Belki de yaşadığını düşünürken insan, sıradan günlerin içinde; kırmızı bir renkle yaşamın dokunulmamış ve en kıymetli anlarında nefes almaya başladığını hissetmeye başladığında anlar yaşadığını.

O anlarda ölüm bile hoş görünür göze, uğruna ölmeye değecek kadar nefes almaya başlar çünkü. Sadece nefes değildir aldığı, var olduğunu hisseder bir başkasının da yüreğinde. Kırmızıdır tutkunun rengi ve tutkuyla bağlanmıştır bir yüreğe. Yaşamla ölüm iç içe geçmiştir ve korku kalmamıştır artık yaşamak için de ölmek için de. Yaradılış amacına ulaşmaya çok yaklaşmıştır sevdalı yürek, deli gibi ulaşmaya çalışırken hiç olmadığı kadar cesur ve kendinden emindir. Ölüm bile saygı ile eğilir bu an karşısında, bilir ki bir yürek bu şekilde şaha kalktı mı gözü görmez onu.

Kırmızı yakışmış şiire, aşk yakışmış sevgiyi anlatan kaleme. Saygılarımla.