yüksek topuklu ayaklarin altinda ezilir hayat,
bir cocuk mendil satarken köse basinda.
Bir dilenci hayir duasiyla yalvarir sokaklara.
Bir ölünün kalbi kadar sessiz eski sevdalar.
Sokaktaki ayak sesleri mezarliklar kadar dertli.
Tas kalpli bedenlerin elinde esir kaldirimlar.
Acimasiz kelimelere tutsak cocuklar.
Tüm güzellikler tas kalplere emanet,
kücük bir papatya sagdaki cicekcinin avuclarinda,
tüm renkler siyah, papatya sari ve beyaz.
Iki yüzlü insanlar kadar soguk sehirler.
Bir arabanin altinda can verirken evler.
Bir ölünün günlügünü okuyor hatiralar.
Rüzgar eski bir sarkiyi mirildaniyor.
Toprak ölüm kokusunu cekerken icine.
Bir delikanli kapatmis gözlerini dalgin yürüyor.
Pesinde tas kalplerin baygin kokusu.
Bir ses inletiyor sehrin kulaklarini.
Papatya fisildiyor rüzgarin kanatlarina adini,
duruyor delikanli fisiltilarin gölgesinde.
Bir damla gözyasi suluyor kaldirimlari.
Bir damla gözyasinin kederinde boguluyor sehir.
Bir damlada bogulan sehre inat susuyor delikanli..