Takvimler 28 Ocak Pazartesi gününü gösteriyor sevgilim…
Her sabah yeni bir başlangıç yapıyoruz hayata…
Her gün yeni bir umut demek, her gün yeniden yaşamaya bir sebep…
Bana gelince sevgilim,benim için yeni bir gün demek hiçbir şey demek…
Acılarımın yenilenmesi,özlemimin gitgide artması demek…
Umut dersen sen gittiğinden beri uğramıyor semtime.
Umut fakirin ekmeğiyse sevgilim, O halde nerde ?
Aşığın derdine derman olan o ilaç nerde ?
Benim ilacım sensen,sen nerdesin ?
Ben mi ? Beni sorarsan ben yalnızlığın dibindeyim.
Sensiz,sessiz,bitik…
Yitirilmiş sevdalar köyünün arka mahallelerinde kaybolmuş,körkütük aşık bir deliyim…Sadece bekliyorum…Nedensizce…
Bir gün birinin gelip,beni bu kör kuyunun dibinden çıkarıp kurtarmasını…
Aslında kimseyi beklemiyorum,ben…ben sadece…
Biliyorum gelmezsin ama sadece seni bekliyorum…
Saatler geçiyor,hava kararmak üzere…
Aşıklar el ele gidiyorlar evlerine…
Peki ben? Merak edersin belki söyleyeyim,ben yine kimsesiz,bir başıma titreyerek ilerliyorum ağır adımlarla…
Gözlerim yine buğulu,dalıp gidiyorum uzaklara…
Sokağın başına kayıyor gözlerim.
Seni hayal ediyorum,gelişini…İçim ısınıyor…
Sonra birden rüyanın en güzel yerinde uyanmışım gibi aniden kendime geliyorum…Baktığım da bu sefer seni göremiyorum...
Sokağın başındaki lambadan sızan ışıkla birlikte kaybolup gidiyorsun…
Ardından bakakalıyorum yine.
Gitme demek istiyorum gururum dilimi mühürlüyor…
İçimde fırtınalar kopsa da,susuyorum…
Ağlayarak…
Hıçkıra hıçkıra…
Özlemimi gözyaşlarımla sulaya sulaya…
Sadece susuyorum…
Bilsem de gelmeyeceğini,
Susa susa sana,
Susaya susaya aşkına,
Bekliyorum yapayalnız umutsuzca…


Sinem KARATAŞ