Kaldırdın mı elini vuracaksın gözüne
Boşa kalkan o eli tutup kırarlar yoksa
Unutma sen insansın az sadık kal sözüne
Kesilir itibarın kusur ararlar yoksa

Bunca yıllık dostluğu hiç uğruna çürütme
Sen seni bil sakın ha boşa hava püskürtme
Tedbirini al baştan el atını ürkütme
Çiftesi yaman olur fena vururlar yoksa

İncitirsen insanı çabuk gaza gelerek
Toplumdan soyutlarlar böyle yüze gülerek
Mantıklı konuşmalı bizler bizi bilerek
Düşme namert eline tuzak kurarlar yoksa

Pişmanlık fayda vermez özür’ün para etmez
Kırıldı mı bu gönül yürekten yara gitmez
Ağırdır dil yarası tabibin gücü yetmez
Kalırsın bir başına her gün yererler yoksa

Elin atına binen çabuk iner bilirsin
Haksızlık eyleyenler susar siner bilirsin
Böyle kalmaz bu dünya devran döner bilirsin
Ağrımayan başına bela sararlar yoksa

Mizani’ye çatarsan konuşturur kalemi
Çektirir ömür boyu sana derdi elemi
Saygıdan bahsedersin senin saygın böylemi
Sürer yokuş yukarı seni yorarlar yoksa

Ozan Mizani (Taner Karataş)