sana bir özür borçluyum Delikurt
delicesine seven kurt;

hani fakir ve öksüzdüm ya
zordu benim için dünya
bir o kadar da
dediklerine göre
akıllı ve hoşmuşum ya
herkesin gözü üzerimde

kitaplar getirirdin bana
al kardeşim oku diye
ilk okuduğum roman Delikurt
ve ardından başlayan bizim romanımız
yere-göğe sığmayan sevdamız

önce biz kendimize yakıştıramadık
sonra hiç kimse bize....

biatın vardı kendine
büyük mü söylemişsin ne
’önca vatan aşkı, sonra sen’
ikisinden biri olmazsa ölürüm
yaşayamam diyen yine sen

halâ sorabilirsin
mehtaba seninle baktığım gibi
hiç kimseyle bakmadım inan
ayışığı anlardı ancak
arzuların dayanılmazlığını

sen Delikurt
atın yoktu maziden gelen
motorun vardı şahlanan
davadan davaya koşan
kaç kere kurşunlara geldik
ateş çemberlerinden geçerken
delinmedik..ölmedik...

ihtilal olmuş dediler
aşk mamuru gözlerimin önünden
bir sabah seni alıp gittiler
sen kelepçelere teslim oldun
bense acımasız hayata

susturmaya çalıştım kendimi
aşkı zafiyet bilerek
güçlü kılmak için kendimi
kurutmaya çalıştım sevgimi
sana özür boçluyum Delikurt
bilemedim sevginin kıymetini

seninse zindanlarda
gittikçe büyüdü sevdan
Yusuf oldun
medrese olmuştu sana zindan
her mektubun geldikçe
gül ve dua kokan, hasret yakan
eridim korkaklığımdan
ben hayata teslim oldum Delikurt
vazgeçtim vazgeçilmez aşkımdan!

hayaller kuruyordun
harf harf satır satır
bir yuva örüyordun
sabır timsali ruhundan
isimler veriyordun
doğmamış çocuklara
oğlumuz olursa Kürşad İslam
kız olursa Aybike Nur
haberin yoktu ki
yaprak gibi savrulduğumdan

melekler annenin duaları kadar
gözyaşın kadar yağmur
metanetin kadar nur..onur
alnından öpülesi kadar..

kavuşsaydık biterdi!
tencere-tabak olurdu
dillere ayak olurdu
’bir yüzü vatan bir yüzü ben’
çift yönlü hançerdi
bir o kadar masum ve temizdi
hiç çıkarmadık kınından
yiğitçe taşıyan sen oldun
ve bedelini ödeyen sen.

yıllar sonra aydınlandı zindan
özgürlüğün kapıları açıldı
koşarak geldiğin kapım
aşka küsmüştü, kapalıydı
eski ben yoktum artık
yontulmuş bir kadın vardı!

Sana özür borçluyum Delikurt
aşkını katletmişti ihtilâl
aşkın darağacında kalmıştı
hep kurtulman için dua etmiştim
kavuşmak imkansız bir hayaldi

dualarım kabul oldu ya Delikurt
biliyorum sevmek suç değildi
lakin en büyük darbe
genç yüreklere indirildi
aşk hüküm giydi
biliyorum sen böyle diyorsun!
’biz aşkı feda ettik
vatan sağ olsun!’

nice aşklar idam edildi
sana özür borçluyum Delikurt
milletimiz baki olsun
devletimiz var olsun