Bileğimden tanırlar kestiğim camlar beni;
Öldürmedi bunca yıl çektiğim gamlar beni;
Ne varsa senden kalan geceler şahidimdir;
Tanırlar gözlerimden yaktığım mumlar beni;

Arsızlaştı gün be gün içimdeki misafir;
Üstüme akın etti cadde cadde bu şehir;
Teslimiyet yakışmaz ölüm bakidir ancak;
Kurudu yıllar yılı gözümdeki son nehir…

Kalemler diz çökerken kâğıdın efkârına;
Düştü gönül yaprağı olmazlar diyarına;
Katlanırdım kimbilir tahammülüm olsaydı;
Hesaptan sonra kalan zararına, kârına…

Geceden sonrasına hüküm veren ahlarım;
Dilimde yerle-yeksan sabırsız eyvahlarım;
Ben yine hayal kurup takvimlerden düşerek;
Körebe oynayarak düşünle sabahlarım…

Dik başlı hecelerin doğururken ilk sözü;
Kederler ah kederler çilemizin öksüzü;
Böyle gitmez yakındır nokta elimde artık;
Söylesin celladımız buyur etsin son sözü…

Ali ALTINLI – 04/02/2014
Saat: 19:25