HER DALA KURULMAZ

Uçarı fikirle ayran gönülle;
Dağların başına çıkan gördün mü?
Yerli yersiz pabuç kadar bir dille
Berrak sular gibi akan gördün mü?

Başıboş sözlerle attıkça hava,
Dolar mı gül yüzlüm delik bir kova?
Her dala konarak kurulmaz yuva
Meyvesiz ağaçtan döken gördün mü?

Kaç kere bağlasan tutmazsa kuşak,
Bir çıkar uğruna olursa uşak,
Altın olsa semer eşektir eşek
Olandan insana bakan gördün mü?

Kimseyi hor görmem etmem şikayet,
Güzellik edeple olur nihayet,
Bir çuval inciri edenler berbat
Aleme gül gibi kokan gördün mü?

Sorgu sual değil huyu incele,
Koparır bir bardak suda velvele,
Tembele iş buyur öğretsin hele
İhtiyaçken ışık yakan gördün mü?

Kin – kibir – hırsıyla sevgi yasaklı,
Yaş iken verilir çamurun şekli,
Ressam Halil, sırrı edepte saklı
Aşkla aklı başa takan gördün mü?

Halil GÜLEL
Düsseldorf / 10.12.2013
(Cevherden Üstündür Sözlerim Benim)