seni arıyorum kimsesiz şehrin yetim sokaklarında
saçlarından yağmur damlaları süzülüyor
ve ben
süzülen her damladan sonra gökkuşağı oluyorum
renklerimde buluyorum seni
bir gün kırmızısın benim için
bir gün mavi

seni arıyorum mutlu çocuk kahkahalarında
her kahkahada bir ses
her seste bir tını
her tınıda bir sen
ve
her seferinde haykırıyorum sana
gitmesen hep sevsen bitmesen


sonra kokun oluyor toprak kokusu
ve sen
güneş oluyorsun dağların arkasından doğan
bense güneşe hasret bir günebakan
her doğuşunda hayata bağlarken beni
her batışında mahkum ediyorsun sensizliğe

ve son cümlemde bağlacım
her cümlemde yüklemim oluyorsun
bense o cümlelerin gizli öznesi
sen gidince sesleniyor arkamdan
senli yüklemlerim benli öznelerim
sevdin ve gitti
bense gülümsüyorum gelen sese cevap verircesine
tekrar severim tekrar gitsin diye