kısacık bir söz gibi şimdi serin bir akşam
yuvarlandı düşler, cambaz öldü mesela
söylentiler kuş cıvıltıları oldular gece gece
gözlerime saplandı gülüşler
her an ve her dakika
sanki hiç yaşanmamış gibi
acıklı.


göğsüme saplanmış bir acıyla
kahkahalar ortasındayım karanlık
gecenin rahmine düşmüş
doğmamış bir papatya yahut
keşfedilmemiş bir melodi gibiyim
acıklı.


körelmiş zaman, çıplak ellerim
ne kadar dağınık bıraktığın iz
karanlığında geceleyin
aydınlanmıyor artık yüzün
göğsüme saplanmış acım
sanki bir fil kocaman
acıklı.


duvarların ardından yazacağım şiirini
gülümseyeceğim belki
haykıracağım unuttuğumu adını
çınardır, kavaktır belki dut
pek bilemeyeceğim
o an sana gülümseyeceğim
acıklı.


gülümseyeceğim
rüzgar esecek
mevsim değişecek ve âşık olacağım belki
ve belki bir şiir yazacağım
acıklı.


gece kaçırırdı gözlerin hatırlarım
bahsettiğim tohum yeşerirdi ansızın
yahut aylarla oynardı gece
gökteki yıldızlar bir bir kayardı
acıklı.


bir kuş da oldum geceleyin
bir kedi de üstelik
çok içkili ve yapayalnız
zeytin ağacı da oldum yemyeşil


silindi ne varsa ve mora çaldı gökyüzü
güneş yaktı içimi, kurudu dudaklarım
insan ya sevmeli ya öldürmeli
başka türlü güç
ya sev, ya öldür
değişebilir marifetimiz


bahsini edebilirim göl kıyılarında gezegenlerin
pişirebilirim bir başka yemeği de, tıpkı o yemek gibi
yağmur yağsın diye dualar edebilirim yahut
bir bozkırda at sürebilirim gözlerim nemli
şimdi bunlar kimin dizeleri
acıklı