2
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1230
Okunma
Seni görebilme ihtimali üzerine kurulu hayatımda,
Sen merkezli çekimlerdeyim.
Ben merkezli kahırlardayım.
Biz merkezli yalnızlıklardayım.
Tutmasa da bakış istikametlerimiz,
En azından ben teşebbüslerindeyim.
Sen haricinde, herkesin bildiği bu halimin.
Bağışlayacağım organlar arasında ilk sıraya koyduğum kalbimi,
Ne gereği vardı ikimizde hayatta iken söküp almana,
Ne gereği vardı seni görmeme sebep olan sabaha,
Ondan sonra bir anlamı kaldı mı ki.
Cevap Yaz