Mavi-ye ihanettir - gecenin en karanlık mavisinde yükselen kahkahalarım
-olmadığı kadar içten - olmaması gerektiği kadar gerçek
Oysa her anıma yakıştırırım bir maviyi,
ve her yanımda eğreti kalır gülmek.
Gülmek ki, kifayetsiz kaldığı dudaklarımın.
yaşanmışlıkların üzerine çekilen beyaz örtüler bırakıldı öylece-
tozlanmak üzere -
gülümsemek unutulmuş - tekrar kendini hatırlatan eşsiz bir tat -
Beyaz, bir gün batımı kadar kalamadı yanımızda.
Bir ateş böceği kadar yanabildi gülüşlerimiz.
Yan yana gelebilseydik belki aydınlanırdı geçmişlerimiz.
tanışabilirdik belki o zaman-
yaşanmamışlıkların hiç olmamış fotoğraflarına
bakmak zorunda kalmazdım-
evrenin en ıssız yıldızlarından uzatarak ayaklarımı
Gökyüzü bir bahar doğururdu, saçlarından eksik.
Bir ağustos daha gevelerdim ağzımda.
Bu kez daha az yitik, bu kez yüzükoyun mehtaba,
bu kez serinliğinde gezdirerek parmak uçlarımı.
ve işte yeniden gülümsemek-
son kez dokunarak - uçsuz bucaksız mavilere
Bahar bir ’ kış ’ çocuğuna gebe-
doğum sancılarından geriye
tüm mavileri örtecek olan - beyazın
dinlenmemiş şarkılarında saklı notalar
beni sana getirecek yolları -çizecek
gökyüzü karanlığına - toz yeşiller ile..