.elinde kaleminle yön çizdin
ve nadasa bıraktın emeğini
bak güvercinler uçmakta
çizdiğin aydınlık göğüm de
ya sen öğretmenim
terin emeğe dönüyor mu
yoksa emeğin eriyor mu
kaynayan boş kazanda.....

bencil bir dünyadayız
cehalet diz boyu
körpe dimağlarda
sal ol öğretmenim
yarınlarımıza varmak için
ve tohum at bilgelik usundan
yoksa dal dal kururuz

bilgelik heyben den
bahar yağdır öğretmenim
yarınlarımıza fener ol

ömrün avucuna sakladım umudumu
yazı tura attım geleceğe
beş taş oynadığım düş sokağımın.....
kaldırım taşına gizledim düşlerimi
sen ise
yaprak yaprak yazdın bana bilgeliği
biz ise zaman zaman
isli bir lambanın gölgesine sinmiş kaderimizi yaşıyoruz

ve şimdi bende senin gibi
saçıyorum umut tohumlarını
nadasa bırakıyorum emeğimi
çünkü ben de senin gibi bir öğretmenim
göğüme güvercinleri salmaya geldim
yolumu çizdim ben de senin gibi
ve şimdi
isli bir lambanın gölgesine sinmiş kaderleri aydınlatmaya geldim

Mahmudiye Düzkaya