gelip ve sonra yine kacmak
umursuzca sığıntı kalmak bu sehirlere
yagmur düşerken de ıslanamamak


ellerin mü üşüyordu ne?
oysa ki sen hiç üşümezdinki
sadece hoyratça esen rüzgara kalkan gererdin

uzakta mısın sevgilim?
ki hangi sevgilim bu
kaçıncı kucağımdan düşmesın buralara


dördüncüye yetişemiyorum bir türlü
üç te takılıp kalmakta hiç mi hiç huyum degildir bakarsan
ikiyi geçiyorum üç oluyor ve sonra

sonra hiç oLuyor,piç oluyor


sağol uzaktakim,yağmurunla gelmeyenim
parmaklarıma can verdin
kalemi kağıdı tuttu

ki beceremezdı;
sanmayın simdi kıvıryor belinden

sen Istanbul kucağında ki
gecelerimden düşenim
bekliyorum simdi seslerinle buğulanmanı

ne cok sevmiştım ben seni

İzmir’im, kokumdan düşen denizim
hasretim buğulu kollarına
düşüyorum,içindeyim

bırakmayanımsın,seviyorum seni
belki işte İstanbul çekiyorum üstüne lakin
anla işte onu
dört avuç içime düşüyor
1
2
3
4
bitti.

cagLa

20/ocak/2006

İzmir sefaLarı