duyar gibiyim yine bu gece seni
susuyorsun yine
konuşur gibi
ellerimde vasaydığım sarı papatyalar
serde her ne kadar olsa da
koparmaya kıyamamışlığım
öylece sevmişim işte
kokusu kalmış ellerimde
ve hayalleri
sarı papatyalar



koparmamalı mutlu olduğu yerden
ve hiç bir şeyin
mutsuzluğuna rağmen
olmamalı hiç bir mutluluk
başka bir gözde gülümseyişe akmamalı
yağmurlu bir gözde bulutlar




eksilen biziz zamanda
sevgiyi bulamadığımız içimizde
zaman , yalnızca ve yalnız kuruyan dallarımız
veda vakitleri değil mi
en çok anımsadıklarımız



ah! o çocuk yanlarımız
dalıp gidilen
birlikte şen kahkahalarımız
yitirmeden önceleri
yitirdiklerimizle
hep yarım kalan
gülümseyişler öylesine uzak ki şimdi



bir gün
sevilecek kimse de kalmayacak
sevecekse , bu gün bulmalı
ve sevmeli birisini
dalını kırmadan
dalından koparmadan



yarın ,
asla bir daha , bu gün olmayacak ...









/ dalından koparılan bir çiçek , o andan itibaren can çekişerek ölmeye başlarken ,
çiçeksever birine , sevgi adına , ölüm halinde bir çiçeğin hediye edilmesi çok acıdır /