ince bir manasın gözlerimde
duygularımın fırtınasında sığındığım bir ada
kıyılarına vurduğum dalgalarımla
gönlünün kapısına korkakça vuruyorum
ömrümün en soğuk gecesinde
tenha bir köşede kalmışcasına
korkak,ürkek çocuk edasıyla
gecenin soğuk teni dokunuyor tenime
çarşaf olup üzerime örtülüyor haddini bilmezce
eziliyorum yıldızların altında
ay yoldaş oluyor çaresizliğime

uzun sokaklar düşlüyorum
ismini bilmediğim caddelerde
ışıksiz sokak lambasının altında
seni görüyorum ne hikmetse
hayal kurmaz,seni düşünmezsem
sır olup kayboluyorsun
beynimin en ücra köşelerinde
yoksa karanlıkta üzerime örtülen senmiydin

hevesi olmadan yanıp sönen sokak lambası
nasılda silüetini getiriyor bana
ben seni hayal ederken
gönlünün sahilinde
güneş çoktan yüzünü göstermeye başladı bile
kan kusuyor kurduğun cümleler
tenim yanmakta dokunsan öleceğim
damarlarımda sensizlikten kalma ağırlıklar
oysaki tüm şairler tanıktı seni sevdiğime
okusaydın anlayacaktın her mısrasında
sen şimdi hiç değişmeyecek manasın gözlerimde

yüreğimin en anlamlı melaodisi kalacaksın
ak gömleğimi giysemde senden habersiz
kac kafiye anlatır ki şimdi beni sana
sahiline hangi dalgalar vururki yokluğumda
kabul edermisin limanına
ak elbisemin cebine sevgini koyarak gideceğim
gözlerimin manasısın sen,gözlerine bakmasada
ummadığım bir gün bugün
sensizliğe kadeh kaldırdığım
yüreğine içip sarhoş olduğum
velhasıl
ince bir manasın gözlerimde
en derin anlamsın yüreğimde

Gülbin Özer (Altun)