Beyhude bir çaba geri dönüşün
Bu aşkın treni çoktan yol aldı
Giderken dediğin sözleri düşün
Geriye dönecek yüzün mü kaldı

Yalanla beleyip kestin önümü
Kapattın sevdaya giden yönümü
Gam ile süsledin her bir günümü
Daha vereceğin hüzün mü kaldı

Gözlerim sanırsın bir deli nehir
Gündüzler işkence geceler zehir
Bozuldu gönlüme yaptığın sihir
Ortaya çıkmamış gizin mi kaldı

Üstüme örtüldü kederden bulut
Başladı gönlümde isyan-ı sükût
Yarınım karanlık tükendi umut
Teselli verecek sözün mü kaldı

Akları düşürdün saça sakala
Rezil ettin beni ite çakala
Günahın bu aşkı sildi pekâlâ
Gönlümde hatıran izin mi kaldı

Hayallerim düştü kaynar kazana
Bu kadar eziyet uymaz izana
Bahara ermeden döndüm hazana
Gayrı göreceğim yazın mı kaldı

Ben kendi dünyamda kraldım şahtım
Seninle karardı talihim bahtım
Başıma devrildi taç ile tahtım
İçimde yanacak közün mü kaldı

Sonunda dünyaya çektim reddimi
Devirdim yıkılmaz sevda seddimi
Çok iyi bildirdin bana haddimi
Daha oynanmadık kozun mu kaldı

Aydurmuş bu halde yaşıyor zannet
Akıbet ölümdür bitti metanet
Bir kuru canım var oda emanet
Acaba onda da gözün mü kaldı?

Mutlu Aydurmuş