0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
881
Okunma
O Şehla bakışların olmasaydı
Güneş her sabah yeniden doğramıydı
Güzelliğinden utanıp gözlerinin
Gizlenirmiydi bulutların ardına
Ve mevsime inat, takvime inat
Direnirmiydi böyle ısıtmak için toprağı
Gözlerinin ateşinden eridi nice buzullar
Sahradaki son vaha da kurudu
Gözlerindir böyle güneşi mecnun eden
Kışın ortasında toprağı yakan
Bilmiyormuş gibi bakma öyle
Senin O şehla bakışlarına güneşte aşık
Toprakta, buzullarda, Vahalarda aşık
Bundadır kuruyup soluşumuz
Yağmura hasret kalışımız.
