Her adımda dualarla sana doğru yürüdüğüm sevgili,
Karanlıkdan, aydınlığa sana doğru büründüğüm sevgili,


Bu günde pusulu bir gökyüzü bakıyor
Gözüme, gözüme
İçim burkuluyor dilim tutuluyor
Sana sitem etmeyeceğim sormayacağım neden gelmediğini.

Verdiğin saate bakmıyorum içimden sayıyorum
Dakikaları,
Çarpıyorum nabız atışlarımı
Zamanı uğurluyorum sensizliğe
Yüreğimiz dayanağı kalmadı ama olsun sabır diyorum
Soluduğum nefesim ise, kısa menzilli kesik, kesik
Sen bile duyamazsın
Şimdi ört kapıları Perende yanımı bana bırak.
Ne güldüğümü görme ne de ağladığımı.

Yine sözümü tutamadım uğradım sokağına
Sokak aynı sokak ama yine sen yoksun.
Bu gün yeniden sevdim yeniden hayal ettim seni
Yine kıyısında bekliyorum, öfkeli özlemlerin
Ne çok yaralar aldım, iyileşti ama izleri kaldı
Gözlerin nasıldı, yüzün nasıldı
Kaybolan simana aklımı zorluyorum
Diliyorum kavuşmaları
Öyle çok şey öğrendim ki, senden
Öğrendim öğrenmesine de, sevgili uygulayamadım
Her insan mahir olamaz ki,
Koparamaz ki, ayrılığın başını
Ben bu savaşta yokum.
Yine sen mahirliğinle övün, taşı ayrılığın, acının meşalesini


Hadi bir yol göster çıkmazlardayım
Bu gece şehre yağmurlar yağmış
Sokaklar caddeler tertemiz yıkanmış
Hadi tut elimden çıkar beni aydınlığa
Ya da,
Bitsin rüzgarın uğultulu sesi,bırak sırlı kapıların ardında öleyim..


Özlem ÇETİN

16.01.2014/MANİSA