Muhterem Can üstadım!
Şaheser şiirinizi hayranlıkla okudum.
Her mısra ülkenin acı gerçekleri ile doluydu.
Başarılı kaleminizi yürekten Tebrik ederim.
En içten selam ve saygılarımla.
Nice ders verir nitelikteki akıcı ve güzel şiirlerinizi okumak dileğim ile, şen ve esen kalın.

Ah be Türkmendağlı kardeş.
Ne hale geldi memleket.
Satıp savurdular, yediler bitirdiler.
Olmadı tüm milli duyguları ayak altına aldılar...
Şimdi yaptıkları ortaya çıkınca
Çıkıp başladılar ağlamaya...
Paralel devlet, dost modern darbe, orduya kumpas dediler...
Ve yine alkış aldılar...

Ülkenin gerçek sorununu, en büyük derdini dile getirip yansıtmış harikulade bu şiiriniz de her zamankiler gibi dost şairim. Oysa kimsenin umurunda gözükmüyor, asıl felaketin hızla yokluk ve pahalılık olarak üstümüze, üstümüze geldiğini. Dünya çapında bir tarım ülkesi mercimek, buğday, mısır, pirinç gibi daha yüzlerce tarım ürünlerini ithal ediyor. On yıl öncesine kadar, binlerce ton tarım ürünü dışarıya ihraç eden bir ülkeyken bu günkü durumu yürekler acısı. Köylerde, tarım alanlarında çalışacak insanlar kalmamış, gerçekten de. Genç ve iş yapacak insanlar şehir varoşlarını doldurmuşlar. Büyük kesimi de işsiz, ya avanta bekliyor, ya da hırsızlıklara, soygunlara, hatta tetikçiliğe bile karışıyorlar. Aklımızın ermediği, hayret ve dehşetle izlediğimiz suçlar da bu göçlerin sonucunda hep vuku buluyor.
Bu ülkemizin ve toplumumuzun çok kötü yönetildiğinin en bariz göstergesidir. Gelecek günlerde bir kilo pirinç 15 lira , bulgur 8-10 lira , bir kilo et 50 lira, bir ekmeğin de 2,5 lira olabileceğine hiç kimse şaşırmasın; 1 kilo kuru fasulyenin 13 lira olduğunu gördükten sonra.
Her gün, tüketim toplumu olmamız konusu en acımasız biçimde pompalanıyor yoksul ve cahil insanlarımıza. Bu bir yıkılış, ne acı bir çöküştür, vicdansızca, zorbaca sömürünün alabildiğine fütursuzca sürdürülmesidir. Allah tan başka hiç bir sahibi yoktur bu halkın. Diz boyu cehalet yakasına yapıştırılmış, böylesin yönetimler bu zilleti daha da yoğunlaştırıp, kalıcı kılmak için her fırsatı zavallı halkın aleyhine kullanmaktan çekinmiyor. Hak aranacak merci kalmadı, sığınılacak hiç bir hukuk, korunacak, YARADANDAN başka sığınılacak yer, halkın tutunacağı sağlam hiç bir dal kalmadı.
Toplum bu kadar zor bir durumda, ülke dersen, yaşamı pamuk ipliğine bağlı, püf desen kopup berhava olacak. Ne kadar yazarsan yaz; bitecek gibi değil, kangren olmuş, katmerleşmiş sorunlarımız. Keyfi yerinde tuzu kuruların bir ayakları yabancı ülkelerde, hesapları, fabrikaları işleri de. En küçük bir kıvılcımda, vınlayıp uçu verirler.

Tebrik ve taktirlerimle selamlayıp kutluyorum dost şairim Hilmi can bey sizi. Kemal polat

kempol tarafından 1/14/2014 9:56:03 AM zamanında düzenlenmiştir.