ÇOCUKLUGUMU İSTİYORUM


Karalama kagıtlara yazdıgım şiirleri,
Artık temize çekmiyorum.
Avuçlarımda burşturdugum şiirleri atıyorum artık,
Yada bir vapur yapıyorum kagıttan,
Akan bir suya bırakıyorum.
Biliyorum artık şiirlerim öksüz kaldı,
Bayram sabahlarında saçları okşanmıyor.
Nede özlemle beklenenden bir haber gelmiyor.
Artık üçün beşten birin ikiden farkı kalmadı,
Biliyorum:
Artık hiç bir köşe bizim degil,
Bizim degil sobelediğimiz oyun arkadaşları.
Şimdi hayat ikide bir dürtüp duruyor,
Sanki bogazıma diziyor sözcükleri.
Konuşmanın bu kadar zor oldugunu,
Yazmanın bu kadar degersiz oldugunu,
Kulagıma fisildiyor zaman.
Artık çekip gidesim var bu şehirden,
Sana çok uzak olan bir yere.
Kuşları çok olan bir yer istiyorum,
Bir yer istiyorum sevgiden yana.
Pırıl pırıl bir gök yüzü istiyorum,
Elimde uçurtmamla çocuk olmak istiyorum.
Çok şeymi istiyorum senden hayat,
SAdece çocuklugumu geri ver yeter diyorum.......Ş.CyILMAZ......06.01.2014




Çok geç artık o çocukluk günleri... güzeldi anlatım üstad
Ama her kesin içinde bir çocuksu yanı vardır
Kalemin susmasın
________________________________Saygılar

"bizim değil sobelediğimiz oyun arkadaşları "
Evet birçok şey artık bizim değil.Nefis dizler okuyorum ya
bu sayfadan...
Teşekkür ederim saygılar.

duygu yüklü şiirinizi keyifle okudum. başarılar