Bir şans daha verilse dönebilsem geriye
Saatimi kurardım seninle ileriye.




Bakınca gözlerine için için erirdim
Buna rağmen sezdirmez soğuk dururdum sen den
Bilmezdin şu canımı senin için verirdim
Hiç haberin olmadı bu gönülde tüten den
Sensiz renksiz kalırdım dünya da tek ahdar’ım
Ben sana sevdiğimi söyleyemedim yar’im .



İstersen utangaçlık, ister gurur de buna
Sessizce seyrederdim uzaktan gelişini
Nasıl vahşi akarsa tutulmaz nehir Tuna
Öylece kabullendim gönlümü delişini
Ne dur dedim olana sadece boyun büktüm
Ben bu dünya yüzünde zaten kendime yüktüm.



Bazen soluksuz kalıp hasretin beni boğsa
Gülen o gözlerini, yüzünü düşünürdüm
Dileğim gerçek olup aşkım gönlüne doğsa
Mutluluktan ölünse ahrete taşınırdım
Öylesine bağlıydım hayata varlığınla
İnan gurur duyardım tatlı vakarlığınla.



Hiç benim olmadın sen sevemedim yar diye
Yüzün elime alıp sevmek nasip olmadı
Buna rağmen Allahın verdiği tek hediye
Aşkın dı kabul gören yüreğim de solmadı
Hülya dan uyanmadan sarabilseydim seni
Ateş rengi gül gibi yangın yeriydi teni.



Olmadı sevdam olmadı ben senden uzak kaçtım
Bir kez olsun şans verip acaba mı demedim
Bilseydim senin gibi ben de sen de gül açtım
Öyle bedbaht bir halde bunu hissedemedim
Sen benden habersizce benli ateşte yandın
Gözümü kaçırmama uzak gezmeme kandın.



Ahdar: Yeşil, yemyeşil, pek yeşil
Vakar: Ağırbaşlılık


Ayvazım DENİZ