1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
950
Okunma
Gülüşü kömür kokan
Gece kondu çocuğu gibi yüzüm
Gözyaşlarımın ardında
Karanlıklar sonsuzluğu
Kirli bir kimsesizlikte
Yoksulluğum dur sensizlik
Hasret cehenneminde
Yalnızlık bekçisi
O put
O Zebani benim…
Canım çok sıkıldı da
Arınıp o garip adem babalıktan
Dün akşam
Sol kaburgamdan seni doğurdu
Bu soylu yalnızlığım
Artık elmalar helal
Ve bütün incirler yapraksız
Biz bize kaldık
Sen bana
Ben sana örtüsüz…
Şimdi sevişebiliriz yalnızlıklar boyu
Düşmanımız yok gün ışığından başka
f.yimaz
5.0
100% (1)
Cevap Yaz