Bu sabah dünün kopyasıydı yine
Kaçamıyorum hiç birinden
Koridorlarda sessizlik gururlu
Yüreğimde kimsesizlik
Hüznü soluyor duvarlar derinden

Camgüzelleri cama küskün
Solmaya kararlı renkler yapraklarda
Nefesime hıçkırık bulaşmış
Bir yerlerde ben gibi biri var bilirim
Yüzü hiç gitmez gözbebeklerimden
Nereye baksam görürüm üzülürüm

Kuş sürüleri feryatlarla geçer
Kızgın rüzgâra inat kanat sesleri
Acep götürür mü bir selam
Duyar mı sesimi kar tanelerinin ardından
Fırlayıp gelmek isteyen o buğulu nefes

Yüreğimde ıssızlık mevsimi
Baharlar uğramaz oldu
Güneşin gözleri hüzünlü
Meltemler boralar suskun
Yazamayan kalemler dolaşır elden ele
Şairler kayıp şiirler ünlü

Loş ışıkta hayaller Azrail’e beyaz bayrak sallar
Pembeler dökülür dudaklardan yerlere
Masumiyet kıpırdanır sessiz
Gülümser belli belirsiz
Koşmak istedikçe takılır engellere
İsyan isyana mağlup

Kırılmış dallar arasındadır her zaman
Küçük bir filiz
Bekler gelsin diye şualar
Birden gelişir büyür görürse umudu
Dansları başlar öncenin
Sürer sabahlara kadar

“Gitme! ” diye haykırır, kuru bir soğuk
“Zaten gelişin olmaz, olamaz! ’ der
’Olduğun yerde kal, gülümse,
Ömür, bir gece değil midir?
Tadını çıkar; bak, sabaha az var.”

Hicran olduğu yerde kalsa vuslat gitmese
Buğulansa camlar yürek ateşinden
Düşler diyarından hücum etse neşe
Unutulsa ayrılıklar dertler sesler
Dağlar dansa başlasa mutluluğun sesinden
Giden geri gelse

Turgut Uzdu


(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.