Kırıldı dallarım
Yapraksız ve gölgesiz kaldım.
Umutsuzum,
Nefessizim bu gün senin yüzünden
Biçareyim inan, tükenmiş göl gibiyim.

Sensiz kuruyan bedenimi de susuz toprağa saldım
Hayallerimi döktüm avuçlarıma
İçim doldu,kirpiklerim ıslandı ağlayamadım

Bunca yıl sana nasıl inandım,
Nasıl kutsallaştırdım anlayamadım !?
Ne güzel oynadın bu sahnede rolünü,
Oskarları ayaklarının altında pestil yaptın.
Sayende güvenimi yitirdim,
İnancımı kaybettim.

Hani senin dertlerinin ilacıydım !
Dünya bir yana,sana baştacıydım !
Dilinden düşürmediğin bir şarkıydım !
Notalar mı bitti, makamlar mı yetmedi !?

Hani acı hayatının tatlı yanıydım
Bana çıkıyordu bütün sokakların
Hani durağıydım bütün yollarının
Aminiydim dualarının !!

Göbebeklerinde fer,yüzünde gamzeydim
Dudaklarında tebessümündüm
Yarınlara giden rehberin
Hani bendim senin ezberin ?

Her şeyi silip bir anda gidiyorsun
Ve gidişim sevgimden diyorsun
Ortalarda bıraktın
Bir yalan ettin beni apansız
Bu kadar acımasızmıydın ,bu kadar mı vicdansız !?

Sevgin buysa kimbilir nefretin ne insafsız
Aşkın buysa eğer
Yemin ederim hasretin daha zararsız
Öyle bakma yüzüme acıyarak halime
Nasıl bir yıkıntı bıraktığını söyle bari giderken yalansız
Şimdi git ve hiç geriye dönme
Öyle durma kararsız.. !!!.

Mehmet Zafer