Ömrümce gülmedi talihim bana
Elimde kırılan dallar sağ olsun
Payımı almışım acıdan yana
Şekerler sağ olsun ballar sağ olsun

Elem var ömrümün her senesinde
Yaşadım dünyanın hep köhnesinde
Hayat oyununun dert sahnesinde
Adıma yazılan roller sağ olsun

Dünyada yerin yok gariban isen
Hep çile çekende olur mu esen?
Yaşantım boyunca önümü kesen
Engellerle dolu yollar sağ olsun

İçimde kederler hep koçan koçan
Hangi birisine dayansın bu can
Sinemde kapanmaz yaralar açan
Şu zehir zemberek diller sağ olsun

Dostlukmuş vefaymış geçin be geçin
Bu isyan bu öfke sormayın niçin
Düştüğüm yerlerden kaldırmak için
Elimden tutmayan eller sağ olsun

Yaktığım feryatla çınladı feza
Duymadı sesimi kimseler keza
Bitmiyor ömrüme kesilen ceza
Halime umursuz haller sağ olsun

Ezelden ebede her günüm zehir
Bir kere vermiyor hüzünler tehir
Biçare yüreğim bir azgın nehir
İçimde çağlayan seller sağ olsun

Bu yalan dünyanın direği mi var?
İnsafa gelecek yüreği mi var?
Kadere sitemin gereği mi var?
Yaradan ne yapsın kullar sağ olsun

Merhamet bilmeyen hayatın fendi
İşte en sonunda beni de yendi
Aydurmuş ’un ahdi ömrü tükendi
Yaşanmadan geçen yıllar sağ olsun

MUTLU AYDURMUŞ