İnan ki bir sana gönül verişim
Niçin boynun büker arkan dönersin
Arşın arşın olsa sana varışım
Yağmur olup yağsan yine dinersin.


Nasıl kıyar insan yavru kuşuna
İnanmaz mı kalbin hak oluşuna
İnatçı keçiye has duruşuna
Yakışanı biçer elbet sinersin..


Bu hasret tandır da pişirdi beni
Soldan başladı da sardı gül teni
Allahım büyüktür korur seveni
Aşk diye sunduğun bildik tinersin.


Ağlayan gözlerim sen diye akar
Bil ki aşkın beni elbette yıkar
Bu elem bu dertler tek beni yakar.
Şu ahir ömrümde gönle günersin.


Bir orman yangını sardı bedeni
Sendin kibrit çakan yoktu nedeni
Yavaş yavaş dolar gönlün düdeni
Sende aşk atına bir gün binersin.


Öyle derin hüzün çöktü içime
İUğraşıp didinsem k/onmaz biçime
Güvenme gezdiğin yemyeşil çim’e
Toprağın altına sende inersin



Düden: Kireçli bölgelerde kirecin erimesi veya yer altındaki karstlı bir çukur tavanın çökmesiyle oluşan doğal kuyu.

Güner: Güneşin doğma zamanı


Ayvazım DENİZ