Yaşatmak görevse bize
Yaşamak en gözde hakkın
Her varlık bir can taşır
Canlarını üzme sakın!


Belli dünya kalabalık
Yok oluyor suda balık
Hiç mi çözüm bulamadık
Aptal dersem kızma sakın!


Şayet yaşamdan yanaysak
Hayvanlara şans tanısak
Yirmi yıl hiç avlanmasak
Hab’re fişek düzme sakın!


Kuşlar nasıl cıvıldaşır
Kâlpten kâlbe sevinç taşır
Onlar yoksa için üşür
Tüfek elde gezme sakın!


Boynuzlu post mu astığın
Kuş tüyünden baş yastığın
Nedir neslini kestiğin;
Kab’re döşek yazma sakın!?


Önce kendini arif et
Sonra doğruyu tarif et
Atıp vurmak mı marifet;
İnsan diye gezme sakın!


Öldürmek; bu nasıl cüret
Ek tohumu, sen de üret
Elindeyse yoktan var et
Açgöz olup azma sakın!


Yiyip içip gülüşerek
Kapış kapış bölüşerek
Filler gibi döğüşerek
Çimenleri ezme sakın!


Akşam hava kararınca
İner yuvaya karınca
Ye karınca kararınca
Ayarını bozma sakın!


Artık dünya dayanmıyor
Yalanla göz boyanmıyor
Uyuyanlar uyanmıyor;
İçip içip sızma sakın!


Şaban AKTAŞ
17.12.2013