ESER RÜZGÂRIN
.
Mevsimi olmuyor esen rüzgârın;
Zamansız koparır dalından seni.
Götürür meçhule; artar efkârın
Ayırır yeşilden, alından seni..


Hazanı beklemez, geldiyse zaman.
Bir bakarsın; sarmış, dağları duman.
İş işten geçince kesilir güman..
Ayırır obandan, elinden seni.


Planlar yaparsın; çıkarken yola.
Hevesle yürürsün vermeden mola.
Menzile dörtte üç mesafe kala,
Ayırır giderken; yolundan, seni.


Levhinde yazılan gelirmiş başa..
İster bir gün; ister, beş yüz yıl yaşa…
Eyleyen O... Olmaz gayrisi, haşa!
Ayırır isterse; gülünden seni.


Günün tamam ise fırtına, boran...
Gelmiş ise ömre mevsim-i kıran
Kâşâne köşkleri hep eyler viran…
Ayırır mülkünden, malından seni.


Bazen, baş ağrısı bahane olur..
Dünyadan koparıp; ansızın alır.
Geriye; rızaya teslimi kalır ..
Ayırır söyleyen, dilinden seni.


Hülvani BAŞTUĞ (yorgun şair)
16/12/2013
..
____DOSTTAN İNCİLER____

Kimi erken gider; kimi geç kalır..
Kimi senden evvel bir davet alır.
Nisyân uzadıkça ömür kısalır…
Ayırır ardında kalandan seni…

Mustafa KÜTÜKÇÜ

ÇOK TEŞEKKÜR EDİYORUM.
..
Güman;İnanç.Kanaat.İstek, heves.Neşe.
Kâşâne :(Farsça)Büyük, süslü ve gösterişli ev. Saray. Kışlık, rahat ve mükemmel ev, oda.
..