O gece sen yok iken
Sana yazılan günah defterini karıştırdım...
Oysaki ne güzel şiirler, hikayeler yazmıştım..
Bir bir okuyunca ,soğuk sular içime dökülüyor...
Nasıl böyle bir zalime gönül verdiğimi düşündükçe..
İçim içimi kemiriyor..
Umutlarım,hayallerim sana olan sevgim birbir yok olmaya başlıyor...
Dünyam başıma yıkılıyor....

Duvarda asılı resmine gözüm kapalı bir yumrukla içe gömüyorum...
Ellerim kanlar içinde, yıkıldım o an bir köşeye, etrafa cam kırıkları dağılmıştı..
Resmin paramparça,tıpkı cam kırıkları gibi içimi yakıyordu..

İhaneti af etmeyeceğimi bildiğin halde , bile bile bunu hiçe sayarak tertemiz duygularımla oynayarak beni aldattın...
Ve cam kırıkları ,parçalanmış resmin ile birlikte ayaklarımın altında,
Zevkle ,basa basa eziyorum, ta ki ayaklarımın altı şişene kadar,
ayakkabıma kanlar dolana kadar, ezmeye devam ediyordum....

Seni yumruğum gibi gömdüm aşkını kalbimin derinliklerine,
İhanetlerini bir daha görmeyeceğim,cam kırıkları gibi sende dağıldın , etrafa hoşça kal...