1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1640
Okunma
Ben doğduktan sonra,36 günlük iken,Hüseyin Cahit Uydurucu dedem, Hakkın rahmetine kavuşmuş.Allah rahmet eylesin.O beni görmüş ama,ben onu göremedim.
Hüseyin Cahit,derlermiş kendisine
Büyük bir önem verirmiş işlerine
Haram bir lokma yedirmez,hiç kimseye
Hiçbir zaman,hile katmamış eserine.
O,çok büyük bir adammış,benim dedem
Herkes ondan hep korkarmış,kendisinden
O hiçbir zaman,korkmamış birisinden
Torunları hep mutluymuş sevgisinden.
Birgün müşteri demiş ki,bu dedeme;
Bunca zamandır,hayranım işlerine
Senin soyadın,olsun mu Uydurucu
Su dökemez eline,işinin ustası.
Hoşuna gitmiş dedemin,bu soyadı
Bunca zamandır yaşıyor,soy ağacı
Çok kimseler,alay etse de bu isimden
Ben gurur duydum,adımdan ve dedemden.
Başka bir Uydurucu yok,bu ülkede
Ruhu şad olsun dedemin,cennetinde
Dedemi hiç görmedim,bu alemde
Bebekken çok severmiş,Ali’yi de...
5.0
100% (1)
Cevap Yaz