Senin uğruna heba oldu gençliğim en güzel çağında
Gecen zamanıma yanarım boşuna sevmişim seni vefasız
Dün bana yalvarıyor iken şimdi beğenmez oldun vicdansız
Gönlün büyük aklın hep Kaf dağında erişilmezdi hayallerine

Sana gereğinden fazla değer verdim vurdun kalbime hançeri
Seni her şeyimle sevmiştim taşıyamadın yüreğinde büyük sevgimi
Öz güven fırtınasına kapılmış halde meçhul bir alemdesin
Arkana bakmadan seni tüm benliğiyle seveni nasıl terk edip gittin

İnsan unutmaz ilk sevdiğini aklı takılı kalır hep onda
Sevgiyi mutluluğu aşkı tatmıştır benliğini vermiştir ilk lokmada
Mümkün değil unutmak sorsana sevip de ayrılanlara
Dönmek isterler ama hayat dikenli bir yoldur engeldir onlara

Yazık ediyorsun bu gençliğe bu güzelliğe bu hayata
Gecen günler değil dakikalarda geri gelmez bekleme
Her anımızı mutlu yaşamalıyız sağlığımız elverdiğince
Dün ne idin şimdi ne Kibirli olma baksana çevrene

Yaptıklarından pişman olacaksın kahredecek sin kendine
Kimselerden kaçamazsın bugün nasıl isen gelecekte de öyle
Sakın Kah be lakabını taktırma geleceğine kişiliğine benliğine
Takıldın mı oltaya sonun bataklıktır çıkamazsın debelensen yıllarca

Güvenme güzelliğine bir sivilce yeter bakılmaz ’ha suratına
Fazla kırma insanları kendini sor kalbine at adımlarını öyle
Neler mırıldanır ah neler, der kibirlenme sevmelisin seni seven ide
Senin yüreğinde kibir niye, yoktur yaratandan büyük bu elemde

Uzun bir zaman olsa da geriye dönülmüyor karanlık yollarda
Daima ileriye bak o yol götürür seni mutluluğa ve huzura
Seni sevenin elini bırakma can olur bir ömür boyu inan ki sana
Bu gençlik böyle gitmez belin bükülecektir senin de sonunda

Sanma ki bu devran böyle gitmez sende üzülecek terk edileceksin
Anlayacaklar sahte sevgini sende yaptıklarının acılarını çekeceksin
Sökülmez etiket olacaktır Kah beliğin anlında çaresizce gezeceksin
Dönüp de yalvaracaksın seni ilk sevene tanınmayacaksın kahrolup gideceksin

Unutulmaz ilk sevgili hatıralar ebedi kalır silinmez kalplerden
Kalıcıdır maziler İnkar etsen de silinmez vicdan sayfalarından
İstemesen de sayıklar sın adımı mutsuzluk hissettiğin anlarda
Yaş yetmiş olsa da ah o günler dersin anarsın beni yine de o yaşta

İnsanlar hep maziden bahseder sohbet ortamlarında
Sende anlatırsın benle yaşadığın o güzel mutluluğu da
Gözlerinden bir damla yaş akar farkında olmasan da
Unutamazsın beni mutluluğu yaşatmıştım sana gençlik cağında

Aşık Vasıf’ım dinlerim herkesi em pati kurarım bütün sevenlerle
Hep mutluluğu sevgiyi resmettim bütün benliğimle kalbime
Kalbi duygulardan vicdan yazılarından rahatsızlık duymadım hiç
Ömrüm kısalsa da sanki dün gibi mutluyum hala seviyorum

VASIF TEMEL ÇOBANOĞLU
26.10.2013 CUMARTESİ