Örgütsel Bir Aşkın Dökümanları 1

sen şimdi uzak şehirlerde
sen şimdi sağır notalardasın
çulsuz adamlar dolaşıyor memelerinde
kirli çakallar yapışmış eteklerine
ve kendine gelemeyecek kadar yorgunsun
kendine gelemeyecek kadar yorgun
sen yaşıyorsun diye varım ben
sana olanlar için özür dile benden

benim içimde öksüz sırları kanar güncemin
benim içimde trabzanlardan kayan gençliğim
kanar saç diplerine kamp kuran yetim ellerim
çok defa öldüm ama hiç gömülmedim
ben ne zaman
ben ne zaman dönerim bana

sen istediğin için yirmi sekiz çekiyor şubat
sen yalnız kalma diye yaşıyor yedi milyar
polisler ki kaçan uykularını tutuklamak için var
kaldı ki sen yaşıyorsun diye varım ben
parmağın acısa benim namazımı kılarlar

şayet intiharı yasak buyurmasaydı dinim
ben de bilirdim gözlerine bakmayı
özür diliyorum senden sensiz de yaşayabildiğim için

’’SEZAİ AKIN’’