Kasım hüznü çökmüş bakışlarımın göbeğine
Avuçlarımda cam kesikleri
Yüreğimde cankırıkları
Kanıyorum
Aylar ne de çabuk geçmiş değil mi
Zaman hayatımızda hükmedemediğimiz tek mefhum anlaşılan
Ve ne yaparsak yapalım asla durdurulamıyor

Bugün gidişinin kaçıncı günü bilmiyorum
Hatırlayabildiğim tek şey ise
Bana yazdığın
Her kelimesi sahra topu misali
Düştüğü yeri
Dokunduğu herşeyi yok eden mesajların oldu

Özlemin dayanılmaz bir işkence olduğunda
Acımı dindirmek için çıkarıp okuduğum ve
Tek solukta içtiğim bir tutam zehir...

Sahi neydi bizi ayıran
Mutlu musun gerçekten
Kim benim kadar sevebildi
Şifasız bir ağrı
Sol yanım acıyor
Bu bir ölüm ağrısı biliyorum
İflah etmeyecek beni
Gidersem
Sonsuza göç edersem
Kim anacak seni her satırında
Kim üşümesin diye örtecek yalnızlığını
Kim bekleyecek seni sabahlara kadar

Şimdi sen oralarda
Kendi yalnızlığın içinde ürperiyorsundur da
Kim ben gibi, canından can çıkarcasına sarılarak
Bağrından koparcasına gelen bir sesle CANNN diyor
Canımsın, aşkımsın diye
Bitmez tükenmez bir çağlayan gibi sana akıyor

Nereye yürüsem tüm yollar sana çıkıyor
Anılar sürgün yaşarken gönül gurbetimde
Çığ düşüyor bakışlarımdan
Geçer demiştin
Unutursun
Hadi söyle bana canözüm
Söyle
Sen unutabildin mi beni gerçekten
Bu deli kızın aşkını söküp atabildin mi yüreğinden
Yok yoookkkk
Hiç sanmıyorum unuttuğunu
Unutulsaydım
Unutsaydın
Ben hala sürgün yaşar mıydım
Hala gurbet türküleri söyler miydi içimdeki mısralarım

Bir gün kara haberimi aldığında
Beni buralarda arama
İçimdeki gurbet bitmiş
Sana kavuşmuş olacağım
Seni gurbete salarak
Mirasın çok ağır be gülüm
Taşıyamıyor bedenim
İflas ettim...

Sen şimdi yine çatılarda
Adaları mı seyrediyorsun bir başına
Yine sarıyor musun bir yaprağa gözyaşlarını
Tütün sarar gibi
Yola karışan sele bırakıyor musun
Denize kavuşur diye
Peki hani o meşum gün geldiğinde
Bir soluk olacak mısın başucumda
Toprağımı sulayacak mısın gözyaşlarınla

Şimdi gidiyorum birtanem
Belki de bu sana yazdığım son mektup
Tıpkı senin bana yazdığın ilk ve son mektup gibi
Ama benimki biraz farklı sanırım
Dedim ya canım
Yaklaştı sanırım
Vakit tamam diyeceğim an
Birazcık kendime gelirsem yine yazacağım
Çünkü anlatacağım o kadar çok şey var ki
Bunları söylemeden hoşçakal demek istemiyorum

İçimse sessiz volkanlar
Çağıl çağıl yanıyor hücrelerim
Atomlarıma ayrılıyorum sanırım.

Asimaral-Eylül GÖKDEMİR... 18 EYLÜL 2007... Saat: 00:00