Sen karada sürüklendin bense denize
Sevdam ömrünün kölesi olsam ne fayda gene
Umursamaz rüzgar eker fırtına biçer delicesine
Acı süzülür gönül bağıma etraf tufandır gene

Bir karar almış felek kapardı gönül telimi
Susmuyor gönlüm hıçkırıklara boğuldu şimdi
Fırtınalar kopar içimde darıldım ölüm ecelmi
Acı süzülür içime sonbahar yağmuru gibi

Süzülür gökyüzümde ay bak karaya
Ay dalıyor geceler tarifsiz hüzün ulaşır sabaha
Sözün özümü ağlatı gülüm bağişlamaz arama
Acı süzülür içime yara kan sızar toprağa

Sessiz adımlarla yürüyorum izim yok karada
Gündüz gece anlat gözlerim dalar hep uzağa
Yeşerirmi kırılan filiz aşk dokunur bahara
Acı süzülür içime dondum kaldım sabaha

Sesim yankılanır dağ taş dökülür etrafa
Sor denizim dalgalar savurur köytü kuyuya
Gönül kanar sızım artar gözler baka kalınca
Acı süzülür içime son mevsimde bu bir veda


Yanık bir yürekte okudum seni sensizliğe
Her gelişimde anlattım sensizlik çöker üstüme
Baharda uçuşan rüzgarda kaybolan yelmi benimse
Acı süzülür içime toprak benimsemiş seni benim yerime

Bir yudumluk aşk yakar yıkar dost beni
Susatır bu bedeni kurutur gör beni
Acıtınca hüzün cekiyor kopuyor gönül teli
Acı süzülür içime gönül göz görmez serveti

Acım zamana meydan okuyor sanma kırık sazım
Rengim kaçık solmuşsum çıkmaz avazım
Dilime gem vurdum gönlüme gam vurdu darım
Acı süzülür içime deli devriş oldum kalda söyleyim

Avuçlarım sensizliğe dokunmaz derindir acım
Acıtınca gönlümü uyumaz gözlerim yaşım
Bir soluk alışım varki sana vardığım günde
Acı süzülür içime toprak alsın beni söyle gölgene

NERİMAN SEVİM SALTIK
09.12 .2013 SAAT14.40