Yarın gecenin gereği
Bir “aman bre deryalar” şarabı açmak olsa gerek
Kocadağın kenarından gidip duran ay ile birlikte
Salıvınıvermek belki de adalar denizinin ötesine

Geçtim ben birinde üstünden, güzeldi her şey
Gölgeleri düşmüştü adaların üzerime
Bir tatlı muse tanrıçası gibi dalgaların üstünde seke seke
Ve evet : ) lacivert de güzel bir kuzey

Oraya varınca kırmızı ipekten eteklerini öperim belki
Bu hikâyenin sonuna o yumuşaklık yaraşır
Seni daha sonraki denizlere bırakma partisinde
Yapabileceğim zaten herhalde sadece
Salındırmak değil mi zaten “aman bre deryalar”ı kadehimde?

Bu arada ben bir İpek böceği okşayıcısıyım,
Dut yapraklarının üzerinden rüzgâr geçerken çalışırım,
Çoğalsın diye tüm denizlerin ince yelkenleri.
Seni götürseler bile henüz keşfetmediğim memleketlere.

Uzayıp gider işte bu güzel yürüyen yarın gece
Gitsin gittiği yere kadar!
Bana gelen, bu gidişin rüzgârında çok çok
Gözyaşı savurmak belki de martılara.

Konu neydi?
Yarın gecenin gereği?
Senin başka yere gittiğin gecenin gereği?

Islık çalmayı öğrenmesi lazım bu dünyada yaşayan herkesin
Med cezir diye bir şey varsa eğer denizlerde
İnce toprakla sevişmeyi öğrenmesi lazım bütün sürüngenlerin, âşıklar dâhil!

Buna istinaden
Yakamozlara doğru yürümeye başladım gece döndüğünde.
Bana doğru gelirken ışığın,
Bunun bana kattıkları, çocukları her şeyin.

Yarın geceye doğru yüzmem
Yıldızla su arasında, belki eksik her zamanki gibi,
Ama tamamen temiz, yanaklarının üzerinde,
Dökülmem lazım belki de,
Bütün bu uzaklara bakan gözlerinin isteği?


Hayırlısı…