çok zaman oldu görüşmeyeli
unuttum artık gözlerinin rengini
istemem hatırlama sen de beni
elinden kayıp gittiğinde anlayacaksın
senin sanıp da yitirdiğini
hiç nedensiz aşkımızı bitirdiğini
oysa seni ne çok sevmiştim
belli etmesem de
uzaktandır benim sevmelerim anlayamazsın

ne umutlarım küçüktür
ne de korkularım sandığından büyük
sadece seni kaybetmenin endişesini yaşıyorum
yalnızım bak işte

geç kaldım yine her zamanki gibi
ne yüzüne bakacak halim
ne de söyleyecek sözüm var sana
karşına çıkamam bundan sonra
ne beklerim sevmeni
ne de seviyor görünmeni
olduğun gibi ol yeter bana

gidiyorum işte veda etmeden
son kez de olsa yüzüne bakmadan
sana ait ne varsa geride bırakarak
giderken yanıma aldığım bir tek günlüğüm
kahretsin onda da varsın
hıçkırıklar boğazımda olmuş kör düğüm
uzaktan el sallama bana
eğer biraz daha durursam yanında
depreşecek içimde ki yara inecek en derinlere
dinle bir kez sen de kalbinin sesini
o en masum çocuksu halinle
seni unutmak çok zaman alacak bende
silmekse imkansız bir ömür kalacak bu bedende


Refik
05.12.2013
İstanbul