Her mevsimin başlangıcında hüzün kokar nefesim
Yıpranmış yüreğimin alaşağı ediliyor hazanlarım oluşuyor
Tükenmeden ayakta kalabilmek ve geceleri idam etmek var kaderimde
Ne yazılacak kelam kalıyor benliğimde nede yüreğim sukut ediyor

Haykırışlarım naraya dönse de bazen sukutum yüzüme haykırıyor
Kalem yetersiz kağıt yetersiz kelimelerim dağ olup üzerime çöküyor
Anlatamıyorum işte içimdeki savaşı ne barış imzalanıyor ne sulh var
Kayıp yönlerimi arıyorum serseri bir mayın tarlasında

Her sevdaya dokunduğumda beynimde infilak olma istekleri büyüyor
Yazılmışım bir kere yarin gamzesine cennet gözlerine
Başka ülkelere iltica etmek gibi her serfinde reed ediyor yüreğim
Mıh olup saplanmış sevdan yüreğime

Yüreğim ki sadece onunla nefes almak onunla var olmaya and etmiş
Kızgın bakışların sanma ki mahsum duruşumun üzerinde kifayetsiz
Bakışların ki birer mermi olup talan ediyor yüreğimi
Her bakışın ölümlere gönderirken benliğimi

Sana olan sadakatim yüreğimin sana olan inancın dan ayakta duruyorum
Aslında pamuk ipine bağlanmış bir hayatı yaşıyorum
Senden habersiz sol yanım yani senin yaşadığın
Senin kendine mekan bellediğin senin nefes aldığın yanım

O talan ettiğin işte o yanım sadece senin varlığını düşünerek ayakta
Ne garip bir hayat ve ne garip bir kader yazılmış bahtıma
Pay tahtıma bağlanmış kaderim ve kaderim ki
Senin dudaklarının arasında mührü kırılmış

Beyhude ömrüme yazılmışımı silemiyorum
Yıkıl dediğinde alaşağı edilmem ne garip
Ne garip seven sevdiğinden zülüm görmesi
Ne garip ömrümü kilim gibi yoluna serdiğim

Ömrümü ömrüne adadığım cennet bakışlımın
İki dudağı arasında bir hayat sürmek
Gocunmuyorum darılmıyorum
İncinmeden bu kahpe dünyada sadece sana olan sevdamla

Ayakta duruyorum
Hadi dökülsün o kiraz dudaklarının arasından bir kelime
Sadece yıkıl demen kafi ne git dediğinde nede yok ol diyişin yetmez
Sadece yıkıl demen çökertir benliğimi dizlerimin üstüne

Katarlarımı senin anılarınla doldurdum
Sonu gelmeyen bitmek tükenmek bilmeyen bir yoldayım
Lokomotif ben katar ben rotam sen sadece sen
Dudaklarının mührünü kır

Ve haykır avazın çıktığı kadar yıkıl diye
Çek ipimi senden yana kalan her anımla
Sende kalan benliğimle
Geriye sana bırakabileceğim hiçbir şeyim kalmadı

Sadece senin varlığınla donanmış bir cüsseden başka
Kapat ışıkları karanlıklar beni bekler
Toprağın sinesi buzuldan dağ olsa da
Senin bana bakan buz gibi bakışlarının yanında

Cehennem alevi gibi kalacak
Tek kelime etme artık bırak sesin yüreğime değmesin
Bırak sesinden yana pay tahtımın mihrabı öksüz kalsın
Bırak aldığım son nefeste sana dair bir tebessüm kalsın yanağımda…



___Ben seni yüreğime işledim bir nakkaş gibi gücün yeterse gel de sil...