( 3 ARALIK DÜNYA ENGELLİLER GÜNÜ)

Gönül yaylalarının eşsiz güzellikleri,
Allah nasîb eyledi, hoş dilin aşka geldi,
Ses tonundan ayırıp- bahşetti vergileri,
Sekiz dörtlüğün câna, derin- hoş kıt’â verdi...

Kabaoğlu lâkâbın, Mehmet Asker adınla,
Şairler diyârında, anılasın şanınla,
Bölge müdürlüğü’nde, kardeşinle- bacınla,
Titiz çalışmaların, devlete kâlâ verdi...

Methiye kaldıramam, övgüler güzel huyun,
İnsanı sevmek, görev atandan gelir suyun,
O sevimli endâma, kurban kuzulu koyun,
Merhabâ demesiyle, Mehmetçe devâ verdi...

Yazmaz idim kimseye, yazamaz idim şiir,
Boşluğumu bularak, tam; ters-yüz etti devir,
Yüreğim zayıfladı, ararım gönle revir,
Oku- dinleyim dedi, dilime ranâ verdi...

İstedi kalp birleşsin, duymak istedi sesim’,
İki kuru pastayla, anca çıktı nefesim,
Keseni yorma dedi, söz bitti duydu sesim,
Ağustos sıcağında, çorağa deryâ verdi…

Usta acısı ile tamam ay oldu- geçti,
Dilinden dökülenler, peşten say oldu- geçti,
“Geç buldum tez kaybettim” yetmez pay oldu- geçti,
O, Gönlüme yaslandı, gözüme ziyâ verdi…

Yedi değil sekizdir; otuziki dizince,
Durmak yakışmaz bana, otuzüç’ümüz ince,
Allah Bizi yaratmış, Gönlümüzü çözünce,
Yazılanlar saklana, Âtiye sâdâ verdi…

Bu son olsun Mehmed’im Mehmet Askerin adı,
Dilerim hoş yaşarsın, alırsın her murâdı,
Dünyâ bilene mânâ, Âhiretin Sırad’ı !
Selâmla Uğurlarım, üstâdım, mânâ verdi.

Kadir Yeter. TRABZON.
03 ARALIK 2013
Sitemizde ilk yayını: 16 EYLÛL 2008
edebiyatdefteri.com/siir/149837/sair--mehmet-kabaoglu-na---