deliyim........aklın ilk çağlarından beri......deliyim......!


bir akşam üstünün ne kadarda güzel olduğunu kavradım
aklım yerinde olmadan ve iyi günler dilemeden kimseye
gün batımındaki gizli susmaların dilini çözdüm deminden
ağır yapraklar toprağa sıkı sıkı sarılmışken
dalların o çıplak utanmalarından bakarak dağların arasına
günün kızıllığını okşadım hiç bir acıyı uyandırmadan
sesime uyuşuk bir tat dağıldı sanki o an
gözlerimden gelip geçerken denizin sonundaki çizgi
ağır aksak tembellikler/le kanadım
titrek mum ışıklarına sarhoş aşkların penceresinden.........


bir akşam üstünün ne kadar asil olduğunu anladım çocukça bir yansımayla
gün batımının tam ortasından geçer gibiydi tramvaylar
patır patır dökülen yağmurlu şehirler
hep bir ağızdan bağırıyordu güneşe veda şarkısını
aslında bir düşün en kimsesiz yerinde gözlerime değdi kavradığım sır
gün bitiyor
ve bildiğim tüm gerçekler yepyeni bir geçmişle beni selamlıyordu
akşam üstündeki eskime/de
yenilenen bir dün vardı bana doğru ayaklanan
sağıma sağır acılar sıralanmış olsa/da
solumun boş beklentilerinde var olmayı hesaplıyordu zaman
ve son yüzyılın tecrübesiz bir yılında
kendinden geçmiş ayının son günlerinde aşık oldum gün batımına.............


soğuk bir kentin
yalnızlık dolu mevsiminde şimdi vakit
terminallerde o kalabalık gidip gelmeler yok
gemiler tek tük uykudan uyanarak vuruyor rotaya
pencerelerde kalın perdeler tuhaf ayrıntıların önüne geçmiş
ve aşkına itaat ettiğim gün batımı yerini karanlık lacivertlere bırakmış
sessiz ve derinden konuşanların
dudaklarında sabahlıyor kelimeler
sanki yine ağaracak zaman
ki ağaracak biliyorum
aklım deliliğin Araf sığınmasında
yeniden sarılacak akşam üstündeki sevgilinin kızıllığına.....................


aynı karakterde rüyalar aslında hiç bilmediklerim
daha inanmadığım yalanlarla paylaştığım onca doğrunun
aslını bile çözememiş ruhum
nasıl olduysa bunca karmaşık detayda
bir anda tarifsiz bir fotoğrafın içinde gün batımına eğildi sarmaşıktan anılar
sağılan her suçlu aşk tek bir dokunuşla cevapsız sorulara kiralandı
artık
sevebildiğim bir günün en dokunaklı vaktinde esir yüreğim
sen bir gün batımında geleceksin
ve akşam üstü kızılı bir entariyle
denizin üstünde yürüyerek şehrin ıssızlığındaki bana merhaba diyeceksin.....



usulca ve akşam üstüne dokunarak .....bir anda gelmelisin.....