ah...pöçük gözlüm
duymuyorsun
bilmiyorsun
sen uyurken bana gün doğuyor buralarda
sanma ki bakır rengi her akşam
kırık gölgeler
öyle,kor gibi değmiyor kayalara
gözlerin göllere düşmedikten sonra





kaç defa büyü kurdurdum fıratın cinlerine
tozlu değirmen yollarını
bu diyarlara sersinler diye
karamık dikenlerinden tuzak
saçlarının teline
ne seher dualarım tuttu
ne de çaputlu çalılar feriştahı
yanıt verdi dileğime





ucu yanık mektupların adamıyım
bir kez tutmuşum nar-ı ateşi
ulu cem kurulduğunda
özüm kadim kılmışım
erler divanında uğruna
senden özge kimselere tüttüğümü sanma





ah...maralım hazarım
inan,ellerine koyduğum sümer tabletlerine
biri kadeşin ilk elifi
biri yunusun sözü
kavlim muhkem çamurlardan
zannetme bükülürüm yad ahuların
çeşm-i yaşına
şüphe duyma balçığımdan












kasım