Eskiden ne içten gülerdik biz
Aynalara küs değildik o vakitler
Çöpten adam resmi çizerdik
- defterden bozma kâğıtlara-
Kırık uçlu kalemlerle
Saçlarımızı renklendirirdik
Sayılı boya kalemlerimizi sırayla değişirdik
- çekiştirmezdik ellerimizi-
Bir avuç çekirdeği bölüşür
Paylaşmak ne demek
Çocukken bilirdik
Sokaklarda top koşturur
Kızlı erkekli misket oynardık
Komşu bahçelerin kapısı açıktı çocuklara
Kağıttan yapılmış şeytan uçurtmalarını uçururduk
Küslük nedir bilmezdik hiç
Ciğerlerimize çam kokan
Dağ rüzgârı dolardı
Tütün değil yağmur kokardı nefesimiz


Çocukken
’türkü dinleyen kötü adam olmaz ’diye belletmişlerdi bize
Yanlışmış
Büyüyünce fark ettik

Kötü adamlar türküleri de zehirliyormuş
Yaşayarak öğrendik

Biz büyüdük hayata
Yalanların bizden hızlı büyüdüğünü gördük

İnsanlığı
Önce
Dilimizle zehirledik

Deniz Derya Giritli