Bir ben kaldım erişilmez yolun yolcusu
Birde ensemde başımın belası gölgem
Umutlardan kanatlarımız oldu karanlıktan şafaklara
Sizlerin olsun yıldızların raksındaki ay
Tek bir mum aydınlığı istedim
Uçsuz, bucaksız gönül coğrafyasının gecelerine...


Oysa beraber yürüdük düşler ülkesindeki sevdamızla
Gönül gönüldeydik eller ırakta olsa ellere
Güldük, ağladık
Ağladık güldük
Yağmur sonrası çıkan gökkuşağı haşmetinde
Bir ben vardım o yolda
Birde dumanı üstünde hayallerim


Hayat dedikleri okyanusta
Kulaç atarken sevda sahillerine
Kaçak düşlerle
Nefes almaktı fırtınalara karşı yol almak


Yoksul sofrada
Tuza banılan kuru soğan tadındaydı
Ayakları yere basan sevdamız


Lâkin
Bazen dağ gibiydik başı bulutta olan
Biraz ulaşılmaz
Biraz vâkur
Ve
Adam gibi
Hep yol olduk sevgiye giden
Zira ezilmedik
Firakın vuslatı yerle bir ettiği yerde…