Ne zaman elime bir kalem alsam
Sana seslenmek geliyor içimde ki yalnızlıkta
Sana yeni bir şiir yazmak geliyor içimden
İlham perileri camdan sen olup geliyor
Ne zaman elime bir kalem alsam
Ellerim titriyor gözlerim doluyor

Ne zaman elime bir kitap alsam
Aklıma geliyorsun kitap senle birleşiyor
Ne zaman elime bir kitap alsam
İsyan ediyorum seni bana anlatan yazara
Bütün yaşadıklarımızı nasılda almış kaleme

Ne zaman elime bir kibrit alsam
Çaresizce bir sigara yakasım geliyor
Yaşadığımız şehri gittiğimiz parkları, yakasım geçiyor aklımdan
Ne zaman elime bir kibrit alsam
Bütün karanlık geceleri ,
Sensiz gecen günleri yakasım geliyor

Ne zaman elime bir fırça alsam
Orman manzaralı bir ev çiziyorum
Senide içinde görür oluyorum
Sonra dağlara gülüşünü çiziyorum

Ne zaman elime bir kadeh alsam
Sabahlara kadar içiyorum bir alt sokaktaki meyhanede
İçtiğim içkiler seni hatırlatıyor bana
Elimdeki kadehler bir bir kırılıyor
Bardağımdaki son yudumda bitiyor

Ne zaman elime bir ayna alsam
İşte o zaman ölümüm oluyor aynada ki suratım
Alnıma acılan kötü kader hatları
Dudaklarımın alkolden sararmış halleri
YA gözlerim ?
Korkar oldum gözlerimden aynadan kendime baktığımda
Ne zaman elime bir ayna alsam
gözyaşları içinde maziye dalıyorum


Ne zaman elime bir kağıt alsam
Durmadan yazıyorum gidişini yaşadıklarımızı
Hatırlar mısın bir gün utanarak sevdiğimi söylemiştim
İşte onuda yazmak istedim belki bilmek istersin diye
Ve ardından sadece sen diye başlayan onca şiirler yazdım

Ne zaman elime bir mendil alsam
Durmadan saatlerce ağlıyorum yalnızlığıma
Arkama bakmadan gidesim geliyor
Ne zaman elime bir mendil alsam
Halay başı olup kendi benliğimde yokluğuna ağlıyorum


25/11/2013