Gelesi yoksa içimden git derim
güle güle

dol/aşık dolaşır ayakları aykırı
mütereddit

Elif’se Elif’e Elif
ba ya ba

tutmuş yakamızdan
bırakmaz şu akşam üstleri ağrısı
yani gün batımı bu kadar mı taraf
bu kadar yandaş

en kötü günümüzde gelip seni beni bulur
uygun mudur ömrüme derkenar
oynaşır yüzlerimizde bir süre
yakalayamayız bir türlü gidici
olamayız mazhar

ömrüme derkenar derken der demez akşam üstü gölgelerinde
her gün bu saatlerde kaybolur

keseriz kırmızı kurdeleyi yarısı onda
yürür kırmızı halıda
süzülür akşama--oysa kül rengi sayılmaz griden
ateşe yakışır füme
sayılmaz ateş de kırmızıdan
nazlı bir renktir mor

göz altları mor bir çiçek bilirim
bir de annemin Menekşesi ki
konuşur annem sabahları ilk konuştuğu o
o mor çiçek

aynada görürken aksini- -okşar gözleriyle
annem de bilir Kırmızılarda yürümeyi
kanar ayakları bilir bu yüzden mor sever o istekle
bir Hollanda şehridir balkonu

bahçesinde tahta papuçlar giyer Yoncalar
konuşur Hollanda’ca

öğütür çilesini hayali değirmenlerde
annem çok güzel harita çizer
ve okur yazardır
Elif’e Elif
ba ya ba

sonra yolcu eder tüm sevdiklerini
dol/aşık çok aşık dolaşır ayakları aykırı
ya yüz vermez
içinden der git güle güle

ve annem her şiirimi yol edip geçer içinden el sallayarak
yüzünde buruk bir tebessüm
göz altı mor

aşk olsa olsa İstanbul’da bir semt adıdır
Anadolu’da Bor

döşümde bir garip akşam üstleri ağrısı

Yüksel Nimet Apel

25/Kasım/2013/Pazartesi/Bodrum