öyle hayat ki
bu,
sensiz
bensiz gibi,
çaresiz
umutsuz sanki,
üç günlük ömür
bandırılmış göz yaşlarına
damlaları
hüzün dolu
hazin dolu
yanlızlık,
hasretlik
can simidi yokluğunda
kaldırımlar çekiyor çeremesini
bakışlar dalgın
bakışlar yorgun
çok uzaklarda
bir lokma
mutluluk için
aşk
ve
sevda yolunda
sevmelerime nazarmı değdi
acaba?
intizarların kıskacında,
bir burukluk içimde
yaslanmış sensizliğe
keyif çıkarıyor,
her yer karanlık
güneşte küsmüş sanki
aya,
yıldızlara müracaat et
der gibi,
ey gönül
ey yar
rüzgarları öpte
gel,
tutunarak
hayallerin kahrına..
bir avuç nefes istiyorum
soluğundan soluğuma
kalp bu
yürek bu
çivilenmiş bir kere
sana
poyraz değil
tayfunlar bile bir
hiç
senin olmadığın yerlerde
esselerde
ölüm kaçınılmaz
yaşamın koynunda
yaşarken
yaşamak
sensiz,
bir boşluk
bir yokluk
varlığın
varlığının
üçra
köşelerinde
kalacak
sonsuzluğa
dek...

(Manisa,21.11.2013)

Talat Özgen