biraz bana bırak gülmeyi
Ne olur ölümü ölmeyi yanına al
sevgiler sende kalsın
bana gülmeyi bırak
kırılan bir pencereden
içeriye sızarak giren
ışık dalgasında
gözümden düşen ümit tanelerini
benden esirgeme bir gün !
bir gün sana geleceğimi hatırlat
çehremde gül taneleri
takvimdeki siyah lekeleri
ıssız geçen günlere bıraksam
sonra elime bir kitap verseler
geleceğe doğru okusam
tüm yazılanların yalan olduğunu bile bile
yine senin gözlerinde kaybolsam
inanmak lazım çünkü;
papatyaları öpen
mazlum bir gelinciğin
bakireliğini bozmak için
ona hayal tablolarında bir gemi
bir kaç kadeh şarap
ve para vermek için
....
bana öpmeyi anlatır mısın ?
sevdiğini söylemeden...
dokunur musun sözlerime ?
gözlerimden başlayarak
kıpkırmızı hemde sivri
ısırdıkça çoğalıyor ellerimde
büyüyor sonra soğuk bir damla
soğuk bir alevle bütünleşiyor gözlerin
....
korkularını alamam sevgilim
anahtar kapının üzerinde
kahvaltını hazırladım
güle güle...

mavİMGE