Bakırköy Meydanı’nda ıssız sessiz bir gece
Zaman gece yarısı diyor saat kulesi
Yağmurlar damla damla ıslarken ikimizi
Havayı sallıyordu aşkın yorgun nefesi
Yeniden yazıyorduk senle kaderimizi

Bakırköy Meydanı’nda ıssız sessiz bir gece
Dağ gibi ince ağrı oturdu sol yanıma
Boğazımsa kekremsi acılar yutuyordu
Ellerin soğukluğu dokundukça kanıma
Nefesin ıslanmış bir şiir kurutuyordu

Bakırköy Meydanı’nda ıssız sessiz bir gece
Mahcup bakışlarını kaldırmıyordun yerden
Gözlerinse bu gece bambaşka bir renkteydi
Ben boşluğa yürürken sen üzgündün kederden
Gece, yağmur sesiyle bir başka ahenkteydi

Bakırköy Meydanı’nda ıssız sessiz bir gece
Son otobüs de kalktı, hava ıslak ve serin
Dudaklar titriyordu bulutlanırken yüzün
Sokak lambalarında erir pervanelerin
Yüreğin ortasına otağ kurmuştu hüzün

Bakırköy Meydanı’nda ıssız sessiz bir gece
Bedenin benimleydi kalbin yoktu durakta
Belli ki yüreğinde aşk bitti ben tükendim
Bu gece ay merakta koca şehir merakta
Sen ayrılıp gidendin ben gözyaşı dökendim

19.11.2013/İstanbul

İbrahim COŞAR